Deze week kwam The Cosmos Rocks uit, het langverwachte album van Queen en Paul Rodgers.
Na een paar keer luisteren kan ik (helaas) niets anders concluderen dat het album me tegenvalt.
Waarom eigenlijk?
Queen of geen Queen dilemma
Allereerst heb ik nog steeds moeite met het gebruik van de naam Queen door Brian May en Roger Taylor, waardoor velen, (met name media op tabloid niveau) ‘Queen + Paul Rodgers’ lezen als ‘Queen’. Maar dat risico kleeft nu eenmaal aan het (her)gebruik van een legendarische naam.
Dit leidt tot een interessant dilemma:
Gebruik je de naam Queen niet, maar iets als ‘Brian May, Roger Taylor & Paul Rodgers’, dan zal er veel minder aandacht voor deze release zijn.
Gebruik je daarentegen de naam Queen wel, dan zorgt dat er voor dat velen (ik dus ook) dit album gaan vergelijken met het eerdere werk van Queen. Hierdoor zal The Cosmos Rocks het ongetwijfeld moeten afleggen tegen alle Queen albums waarop Freddie te horen is, waardoor het ook de artistic legacy van Queen aantast.
Nummers op The Cosmos Rocks
Ten tweede, wanneer ik dit album (probeer) niet te vergelijken met eerdere Queen albums, en het gewoon zie als een samenwerking tussen Brian May, Roger Taylor en Paul Rodgers, dan valt me het nog op dat het album me tegenvalt, ondanks de aanwezigheid van een aantal opvallende nummers.
C-lebrity is de eerste single van The Cosmos Rocks. Het is een stevig riff geörienteerd nummer dat goed zou passen in het oeuvre van Bad Company of The Free (de vorige werkgevers van Paul Rodgers). Ook de solo van Brian May mag er zijn. Toch mist dit nummer iets om er een succesvolle hitsingle van te maken. Aan de energie ligt het niet, kijk zelf maar:
Cosmos Rockin’ is het stevige openingsnummer, waarvan het intro me sterk doet denken aan One Vision. Hoewel het niet vernieuwend is, maakt het tempo dit nummer wel aanstekelijk en daarmee een van de beste nummers op The Cosmos Rock.
Still Burnin’ is een onopvallend nummer, behalve het staartje dat me sterk doet denken aan klassieke We Will Rock You.
Small is een erg opvallend nummer dat misschien wel het mooiste nummer van dit album is, o.a. door de akoestische gitaren en de aanstekelijke melodie. Ik kan me voorstellen dat dit nummer (bijvoorbeeld door aanwezigheid in een reclamespotje) nog een hit zal kunnen worden.
Warboys (Prayer For Peace) is eveneens een opvallend nummer, mede door het tempo, de spanning en het gitaarwerk van May.
We Believe is een nummer waarvan de tekst me in negatieve zin verbaast. Het gaat namelijk over het onbegrip in de wereld en ‘hoe de kinderen ‘s nachts veilig kunnen slapen’, zonder dat Paul, Brian en Roger hierbij clichés vermijden.
Deze vorm van bedenkelijke teksten komt ook voor in Through The Night, zoals die van het refrein: I wander through the night, all of the stars are shining bright, searching for a guiding light, I wander through the night. Overigens bevat Through The Night wel muzikale stukken die me sterk doen denken aan het fraaie Living On A Prayer van Bon Jovi.
Say It Ain’t True was al eerder verschenen, o.a. op het live album ‘Return Of The Champions’ en het is een van de mooiste nummers op dit album, o.a. door de mooi verdeelde vocalen tussen Roger, Brian en Paul, de aardige melodie en de fraaie gitaarsolo van May.
Surf’s Up…School’s Out! is (op een reprise van Small na) de afsluiter van The Cosmos Rocks. Muzikaal zit het nummer lekker in elkaar, tempo, lang, en een spannende opbouw, voornamelijk door de gitaarlaag van May. Het intro doet me denken aan een kruising tussen Don’t Lose Your Head (van Queen) en Roadhouse Blues van The Doors. Toch zit de tekst me niet helemaal lekker omdat het thema niet past bij het leeftijdsbeeld dat ik van Paul, Brian en Roger heb, ondanks dat Brian onlangs zijn proefschrift (na 30 jaar) afrondde.
The Cosmos Rocks – samenvatting
Zoals de titel van The Cosmos Rocks van Queen + Paul Rodgers al suggereert, is het een door Rock (en Roll) geïnspireerd album geworden, zonder opvallende vernieuwende of ambitieuze onderdelen.
Hoewel het album vele herkenbare stukjes Queen laat horen (met name de typische gitaarsound van Brian May), is het naar mijn idee toch een album dat vooral gedomineerd wordt door de (overigens goede) stem van Paul Rodgers, waardoor ik de naam-link met Queen eigenlijk onterecht vind.
Het meest teleurstellende vind ik de slappe teksten die in veel nummers opduiken, waardoor ik het idee krijg dat bij het maken van The Cosmos Rocks, de inspiratie niet altijd aanwezig is geweest.
Ik heb de CD op de Queen-site besteld en hij is nog onderweg. Uit pure nieuwsgierigheid heb ik ‘m al wel gedownload en ik werd er niet blij van.
In de ballads werd ik overvallen door een Kelly Familie-achtige samenzang, terwijl de “stevigere” nummers me nauwelijks weten te overtuigen. Dit is veel meer Pal Rodgers dan Queen. De band zou dan ook Paul Rodgers + Queen moeten heten…
Hmmz. Ik vind de muziek van het nummer wél goed, maar voor de rest is het niet echt indrukwekkend.
Eens kijken of ik meer van dit album kan vinden 🙂
ook voor mij is de cd onderweg! na deze opvallende recensie ben ik natuurlijk wel vol spanning! Maar, ik ben slechts 13, dus ik let nog niet zo sterk als jullie op de teksten, maar het is mij al wel opgevallen dat de tekst van We Believe nogal cliché is. De melodieën die ik tot nu toe heb gehoord bevallen me wel erg goed, en omdat ik vanwege mijn leeftijd nog geen doorgewinterde Queenfan ben, kan ik hem moeilijk vergelijken met allerlei andere nummers. Maar goed, we zullen zien!
Heb de cd gisteren gekocht en direct in mijn speler geduwd en ik moet zeggen dat ik Queen fan tot en met ben, maar de ontnuchterende conclusie na een uur muziek was: nee, dit is het net niet. Absoluut, het geluid van Brian is kenmerkend en komt bij vlagen naar voren, maar ik wil stampende rock-zang en zit niet te wachten op een knallende rocker die wordt overgoten met een ‘r ‘n’ ‘b-sausje door de zang van Paul Rodgers. Er staan zeer zeker een aantal sterke platen op de CD, maar een aantal platen zijn wel erg zwaar (en dan heb ik het niet over een nummer), de wereld kan best wel leuk zijn. Nee, absoluut geen slechte aankoop, maar het Innuendo-gevoel heb ik bij lange, lange na niet.
Ik heb ;m gisteren binnengekregen en ik moet toegeven dat ik ‘m na 4 luisterbeurten in de cd-speler met fatsoenlijke versterker en speakers wel meer ga waarderen. Het nieuwe arrangement for say it’s not true is een openbaring, het nummer knapt er enorm van op.
Dus nee, het is geen Innuendo (daar klopte tekst en muziek geweldig), maar toch ook weer niet zo slecht als ik aanvankelijk vond.
Ik heb zin om ze dinsdag te zien.
Heb hem ook gekocht. Dit is een album dat voor me moet gaan leven, maar natuurlijk niet van het Queen-niveau van weleer.
Ben bij twee Q+PR concerten geweest in 2005 en in oktober ben ik weer van de partij in Ahoy’, ben Q+PR dus inmiddels redelijk los gaan zien van Queen.
Wat een geschenk is op dit album, is dat er nu geen bekende Queen-nummers zijn waar Paul Rodgers met zijn stem doorheen ouwehoert, maar dat de nummers geschreven zijn op de Q+PR-combinatie. Dat merk je behoorlijk en dat is positief.
Eerder werd al gezegd dat Say It’s Not True er op vooruit is gegaan op de album-versie – ben ik het volledig mee eens.
Naja het hele album. De mensen zijn wat ouder. Dat merk je. Voelt soms een beetje als een road-album, of een solide ode aan wat was. De algehele sound is wat verlangend. Het is een album dat redelijk past in de muzikale lijn die we hebben gezien sinds Innuendo en ik vind het daarmee een waardig werk.
Geen hoogtepunt, maar zeker ook geen dieptepunt. Als je maar in staat bent het los te zien van wat Queen ooit was.
Weet iemand of er muzikaal wat in deze reprise aansluiting vindt op de reprise op het Made in Heaven-album (the secret track)?
Tot slot, dit album is weer opgedragen aan Freddie Mercury. Natuurlijk. Maar wat ik erg mooi vind, is dat bij de credits de Special Thanks begint met John Deacon ^_^ Maakte me warm, dat te zien.
Voor de duidelijkheid, ik vind dit album niet slecht, en naarmate ik het vaker luister, wordt het album wel steeds beter. Maar een echt Queen album zal het wat mij betreft niet worden.
@Roeland: Je vroeg naar de reprise aansluiting van dit album op Made In Heaven. De eerste klanken van ‘Surfs Up Schools Out’ doen me denken aan die verborgen track op MIH.
Dat nummer eindigt overigens met zee-geluiden, die ook te horen zijn in het begin van ‘Small (reprise)’. Die doen me weer denken aan die Zeehonden creche reclame, waarin ‘It’s A Beautiful Day’ (van MIH) gebruikt werd.
Geweldig…twee wekn nadat het album uit is gebracht ben ik nog steeds aan het wachten. Toen vorige week donderdag de cd werd bezorgd, was ik in de wolken. Maar niet meer nadat ik had gezien dat over de hele oppervlakte van de exclusieve slipcase een grote scheur zat…en de bijbestelde poster? Waar was die? Of zit die soms in het hoesje? Voor mensen die weten of de poster in het hoesje zt of niet: mail me alsjeblieft op leontrapman@live.nl ! Omdat we een mail hebben gestuurd naar de klantenservice met het verzoek om een nieuw exemplaar, kan ik de cd dus niet uitpakken..vadaar.
Alles bij elkaar is het nu al uitgedraaid op een grote sof 😥 🙁
Alhoewel Queen al sinds Made in heaven niet meer, voor mij, bestaat vind ik het toch bewonderenswaardig, deze cd. Let wel, had Freddy geen aids gehad, dan was er ook geen Innuendo of MiH geweest. Dan had je een hele andere Queen gehad want emoties maken de mooiste muziek.
Heel knap van John Deacon dat hij het aandurft om nee te zeggen tegen die 2 andere grootheden. Laat Brian en Roger toch lekker muziek maken met Paul Rodgers…De cd is zeker niet slecht, het zal nooit meer Queen worden, het is nu Queen & Paul Rodgers.
Freddy is dood, John is er klaar mee, dat was de helft van een wereldband die gewoon niet meer bestaat en niet meer kan bestaan ( en jongens, stel je voor dat ze door waren gegaan zoals als The Stones nu zijn..dat wil je toch niet ?? ).
Zo, en nu “Hats Off ” en lekker luisteren naar The Cosmos Rocks…
😆
De cosmo rocks is zeker geen standaard Queen werk dat kan ook niet want de stem van Queen ontbreekt. Maar ik vind de cd wel goed en dit komt omdat ik meer fan van Paul Rodgers ben dan van Queen. In het verleden kocht ook wel lp’s van Queen maar vaak kwam je dan ook bedrogen uit want er stonden maar een paar goede nummers op. Gisteren , 7 okt, in Ahoy geweest en een perfecte show gezien, waarbij mij opviel dat Roger en Brian nog steeds erg veel plezier hebben in het maken van muziek. En dat het commercieel goed uit komt dat ze onder de naam Queen optreden prima toch, hoe origineel zijn de stones nog.
Ik heb ten eerste genoten van de gewelige show in (J)Ahoy, zoals Brian het uitsprak. Goede interactie tussen Performers en het publiek.
De CD heb ik al een paar keer afgeluisterd, en ben er totaal weg van. Heb tot nu toe alle Queen CD’s en dit is gewoon anders maar daardoor niet slechter! Er zijn ook CD’s van vroeger die ik nooit opzet, neem een HotSpace of de Flash Gordon CD…..
Ik geniet van de lekkere pakkende deuntjes, die onder de douche nog in je kop zitten…. En heb in de auto veel lol met de CD die ik in meerdere versies heb! Nu de LP versie nog…. (als die bestaat!)
Grtn Saskia
@Saskia – Ik zag de LP versie van dit album bij een Media Markt liggen (sinds kort verkopen ze daar ook weer platen).
als ik jouw recensie goed lees, dan zijn er eigenlijk maar twee nummers waar je echt ontevreden over bent…over veel nummers zeg je dat ze sterk in elkaar zitten, muzikaal goed, lekker tempo…waarom valt het hele album je dan toch tegen?
Ik heb intussen ook de cd, ik ben helemaal tevreden! geweldige cd, prachtige muziek, ik erger me niet aan de teksten!
@Saskia: ik heb de LP-versie zien staan bij Media Markt. Wel behoorlijk aan de prijs (30 Euro), maar ja het is wel uniek, vindt ik.
Dan het concert van 7 oktober: Geweldig! Kippenvel kreeg ik met name bij het nummer ‘Last Horizon’, dat solo-nummer van Brian May. Ik begreep dan ook die negatieve recensie in het AD niet. Men blijft maar doorzeuren over het feit dat het nooit meer zoals vroeger wordt. Natuurlijk niet, de groep heet tegenwoordig ook niet voor niets Queen + Paul Rodgers, en niet gewoon Queen. Die vergelijking met vroeger gaat gewoon niet meer op. Die tijd is voorbij (helaas). Maar de heren kunnen nog steeds goede muziek maken, ook al klinkt de nieuwe cd anders. Het is een kwestie van wennen, ik heb hem ook een paar keer moeten horen voordat ik hem echt goed begon te vinden. Ik heb hem gedownload, maar ik ga hem zeer zeker kopen. En ik hoop dat ze nog jaren door zullen gaan!
Ik vind persoonlijk Paul Rodgers niet geschikt als zanger van een voormalige sterke band, zijn stem doet me denken aan de laatste paar albums van Toto (Steve Lukather)
Beetje 80’s goedkope coverband.
Had graag gehad dat ze een meer ‘hardrock’ Queen waren geworden zoals in de begin jaren. Een zanger met een wat krachtigere stem. Zelfs een combinatie tussen May en Taylor was al sterker geweest. Dan zouden de oude nrs. allemaal iets steviger worden, nu zijn ze precies een cover band van zichzelf.
😈 Queen + Paul Rodgers. 😈
The Cosmos Rocks…
De 1e keer draaien was ff wennen, maar na de 3e keer, bleef veel van de muziek steeds weer terug komen in mijn hoofd, en tot mijn verbazing, was dat bij de rest van mijn gezin ook het geval… Tis gewoon een lekkere plaat die erzonder meer wezen mag!
Deze band zal alleen maar beter en beter worden…
Ik vind het nieuwe album van Queen+Paul Rodgers echt wel te gek. Ik ben ook bij het concert in Ahoy geweest en vind dat ze het goed gedaan hebben, de 1e twintig minuten heb ik zitten trillen en staren (dit kwam mede doordat dit mijn 1e Queen concert was). Het nieuwe album vergelijk ik dan ook niet met de eerder uitgebrachte albums, daarom vind ik dit ook een goede cd. Ik let ook nog niet echt op de teksten(ik ben ook pas 13), als er een lekker ritme in zit dan vind ik het goed. Ik hoop dan ook dat ze na deze tour nog een keer een album maken een tour gaan doen, dan zal ik ook zeker gaan kijken.
Na een aantal keer luisteren vind ik de CD heel erg goed.
Ik ben ook naar het concert geweest in Ahoy 7 oktober 2008 en ik moet eerlijk zeggen dat de nieuwe nummers daar ook lekker klonken.
Eerlijk is eerlijk. Niet alle nummers zijn typisch Queen. Maar dat idee had ik ook al bij de laatste 2 CD’s van Queen met Freddy Mercuri.
Ik ben een queen fan vanaf het begin.Zit de CD nu te luisteren vind hem best wel goed maar absoluut geen Queen, dat kan ook niet zonder mr. Bad Guy
Freddie Mercury en ook John Deacon is niet meer van de partij. Samen met May en Taylor Maakte dat het Koninklijk Kwartet en daar is hier geen sprake van .
Rodgers geen krachtige stem? Wat hoor jij dan? En zeker geen live opnamen van deze kerel gehoord. Je kunt zijn stem niet mooi vinden, maar hij heeft zowel power als subtiliteit. En oh ja…er zijn echt mensen die hem 1000 keer liever horen dan wijlen Mister Mercury!
Tuurlijk Paul Rodgers is geen Freddie. moet ook niet.
Wat Rodgers wel slim doet is de FREE en BAD COMPANY legende levend houden d.m.v. Queen. Dit is geen Queen & PR, maar PAUL RODGERS met Queen als backing band.
Paul heeft de meest kenmerkende rockstem ever. Heb al zijn platen. I Believe mag ‘corny’ klinken, maar is vooral gericht tegen religieuze freaks, die ze met deze track toch maar mooi de oren wassen. Gewoon een lekkere rock and roll plaat/ Time to shine! wie zingt hem DAT na?
Het is John Deacon die ontbreekt… Je merkt het pas echt als hij er niet is.. Ironisch genoeg is het ontbreken van Freddy in dit nummer minder erg. Wel raar overigens dat ze het met 2 mensen van Queen nog steeds queen noemen.. Als deacon er nou nog bij was kon het nog enigzins, maar nu had het eigenlijk ‘Queen -John -Freddy + Paul’ moeten heten.
C-lebrity is redelijk, maar er mist een goede bass-partij.