Gisteravond mocht ik met m’n collega’s op spooktocht. Om in de stemming te komen was de voorafgaande avondmaaltijd bereid met veel knoflook, zodat de organisatiemedewerkers (lees: de spoken) ons later in het donker met gemak konden ruiken. Alsof dat nog niet genoeg was, kregen we ook een zaklampje mee (zien) en liepen we voornamelijk op een schelpenpaadje (horen).
Hoe dan ook, voor we het wisten liepen we tegen middernacht in groepjes door iets te klein provinciaal bos. Dikwijls haalde je een ander groepje in, of hoorde je, gebaseerd op de toonhoogte van de gil, verderop een aantal vrouwelijke collega’s verrast worden door iemand met masker en kettingzaag.
Echt spannend of eng werd de spooktocht niet (The Blair Witch Project in een donkere huiskamer kijken was enger), maar gezellig was het wel. De meeste uitdaging zat wat mij betreft in het beantwoorden van de vragen die je op kaartjes langs de route vond. Cryptische omschrijvingen waren leuk, zoals M=. (mispunt). Daarnaast waren een aantal niet verrassende ‘vul een Nederlandse plaatsnaam in’ vragen of soms rommelige vragen zoals ‘Geef een ander woord voor verzuipen’. (Drinken in het buitenland).
Er kwamen zelfs 2 a 3 triviant achtige vragen voorbij. Een nuchter iemand zou zich wellicht hebben afgevraagd waarom er midden in een provinciaal bos een kaartje te vinden is met daarop een vraag over welke sporter 7 gouden medailles won tijdens de Olympische Spelen van ’72 in Munchen (Spitz natuurlijk), maar wij op dat moment niet, omdat we tijdens de maaltijd al de nodige biertjes genuttigd hadden.
Enfin, door dit alles werden we een beetje melig, wat wel weer bijdroeg aan de sfeer en ik daardoor mag terugkijken op een gezellige avond.