Rammstein klinkt weer als vanouds op Liebe ist für alle da

Vier jaar hebben we moeten wachten op Liebe ist für alle da, het nieuwe album van Rammstein.

De groep heeft nog nooit zo lang gewacht voor het met een opvolger kwam, maar het lijkt de groep te hebben gedaan. Veel recensies zijn positief en het toonaangevende AllMusic noemt Liebe ist für alle da zelfs het beste Rammstein album van dit decennium, en daar ben ik het wel mee eens.

Rammstein heeft in tijden niet zo energiek geklonken.

De nummers op Liebe ist für alle da

Rammlied, de stevige opener, klinkt als een waardige opvolger van het Rammstein nummer op Herzeleid en doet me qua couplet melodie denken aan Engel van Sehnsucht. Het klinkt als vanouds.

Ich tu dir weh klinkt als een typisch Rammstein nummer, maar heeft na een paar beluisteringen geen hoorbare extra’s. Gek genoeg vernam ik dat dit waarschijnlijk de tweede single van dit album wordt.

Waidmanns Heil vind ik veel prettiger. Het begint met een kort hoorn intro, waarna het strakke tempo je meteen het liedje binnenhaalt. Let ook even op het aanstekelijke geluid in de coupletten, wat me me een soort flanger effect lijkt. Enfin, strak en aanstekelijk. Zo klinkt Rammstein op haar best.

Haifisch is een aardig nummer, waarbij het melodische en meezingbare refrein het meeste opvalt.

B******** staat voor Bückstabü (wat dat ook mag zijn) en is eveneens een van de prijsnummers van dit album. Een grunt-achtige refreintje en vooral de gespannen en daarmee angstaanjagende stem van zanger Till Lindemann maakt me bijna paranoïde.

Fruhling in Paris begint met een akoestische gitaar-tokkel, en versterkt daarmee de dynamiek van het album. Dit nummer is verrassend melodisch en is eigenlijk een echte classic rockballad van Rammstein, met de herkenbare standaard opbouw (van rustig naar de muzikale climax in de refreintjes en het einde).

Wiener Blut klinkt eveneens angstaanjagend. Flarden tekst als Das Licht geht aus bevestigen dit.

Ook Pussy, de controversiele Pussy single waar ik eerder over schreef, staat op dit album. Hoewel het gezongen Engels minder krachtig klinkt dan het Duits, blijft dit een controversieel en daarmee commercieel interessant nummer, dat terecht de eerste single van dit album is geworden.

Liebe ist für alle da , het titelnummer, is eveneens van de uitschieters. Strak, energiek en een interessante doch macabere tekst.

Mehr begint vrij spannend, zakt daarna een beetje in, maar de vreemde breaks en tempo wisselingen in de tweede helft van het nummer, maken het een interessant liedje.

Met Roter Sand eindigt dit album op een rustige, ingetogen wijze. Het lied gaat volgens mij over een duel met psitolen, waarbij de ik-figuur aan het kortste eind trekt.

Bonus tracks

Overigens is er ook een special edition van Liebe ist für alle da verschenen, met daarop een handjevol bonustracks die ook de moeite waard zijn.

Conclusie

Alle typische Rammstein elementen zijn weer aanwezig op Liebe ist für alle da: Strakke gitaarmuren, Duitse synth pop melodieën, gotische getinte arrangementen, controversiële teksten en dat allemaal in het Duits dat sinds de Tweede Wereldoorlog films uit mijn jeugd niet zo eng meer heeft geklonken.

Hoewel het album daarmee niet drastisch anders klinkt dan hun voorgaande albums (het blijft 100% herkenbaar Rammstein) klinkt de band energieker dan ooit en kan dit album zich prima meten met de sterkste albums van deze band.

Wat mij betreft neemt Rammstein weer ruim de tijd om met de opvolger van dit album te komen, en wellicht kan een mooi verzamelalbum die periode opvullen.