• 19
  • Mar, 08

Pap, wie is Leonard Cohen?

Leonard CohenTot mijn verbazing vernam ik dat Leonard Cohen (73) voor het eerst in 15 jaar weer gaat toeren. Bij het lezen van dit bericht stel ik me voor dat er hierdoor ergens een kind het volgende gesprek met een vader voert:

K: Pap, wie is Leonard Cohen?

V: Lee-jo-nard Co-hen?

K: Ja, die oude man die weer gaat toeren.

V: Ah, Leonard Cohen. Ha, hij is een Canadese zanger en schrijver van introverte, poetische en persoonlijke liedjes, die eind jaren 60 furore maakte als popartiest. Hij was de 30 ruim gepasseerd toen zijn debut album ‘Songs of Leonard Cohen’ in 1968 uitkwam.

K: Staan daar bekende nummers op?

V: So Long Marianne is mijn favoriet, maar het bekendste nummer van dat album is wellicht Suzanne, dat niet veel later in een Nederlandse versie een grote hit werd voor Herman van Veen.

K: Herman wie?

V: Herman van Veen, die van liedjes als Opzij en Hilversum III. Hij is de vader van Babette van Veen en bedacht ook Alfred Jodocus Kwak.

K: Ja, die ken ik wel.

V: Goed, het debut album van Leonard Cohen was geen groot commericeel succes, maar wist wel indruk te maken bij veel popliefhebbers en wordt nu nog steeds door velen gezien als een klassieker. Ook daarop volgende albums als ‘Songs from a Room’ (1969) en ‘Songs of Love and Hate’ (1971) werden klassiekers. Op dat laatste album is ook het fraaie Famous Blue Raincoat te vinden.

K: Ken ik ook niet.

P: Wacht maar, ik heb nog een filmpje uit 1979:

K: Hmm. Wel oud hoor.

V: Ha ha ha, ja toen was jij er nog niet he?

K: Nee, maar hoe ging het nu verder met Leonard Cohen?

V: Oh ja, tot 1980 bracht hij regelmatig goed ontvangen albums uit, eentje werd zelfs geproduceerd door Phil Spector.

K: Phil wie?

V: Ok, daar kom ik een volgende keer wel op terug.

K: Okee pap

V: Goed, in 1985 brengt hij het album ‘Various Positions’ uit, met daarop de klassieker Hallelujah. Weet jij wie dat nummer later in 1994 voor zijn debut album opnam?

K: Wacht, die weet ik. Eh, Jeff Buckley toch?

V: Ja, heel goed!

K: Dus dat nummer is van Leonard Cohen. Hmmm.

V: Dan in 1988 heeft Leonard Cohen weer een piek moment, met zijn nieuwe album ‘I’m Your Man’. Van deze door synthesizers gedomineerde plaat worden veel nummers klassiekers in zijn oeuvre, zoals First We Take Manhattan, het titelnummer en het magistrale Tower Of Song.

K: Mmmmm?

V: 2 jaar geleden nam hij nog een nieuwe versie met clip op van Tower Of Song samen met U2.

K: Met DE U2? Wauw. Laat eens zien pa!

V: Even zoeken hoor, ah hier is ie:

K: Hmm, dit klinkt niet echt als U2 he?

V: Is het niet mooi hoe U2 op deze wijze vrij nederig eer betoont aan Leonard door op de achtergrond te blijven?

K: Ik weet het niet hoor, maar hoe ging het verder met hem?

V: Ah, in de jaren 90 en 2000 brengt Leonard nog een paar albums uit. Zijn laatste album stamt uit 2004 en hij is bezig met een nieuwe.

K: Ok… ik ben nog niet echt enthousiast.

The Essential Leonard CohenV: Je zou eens kunnen gaan luisteren naar zijn ‘The Essential‘ verzamel album.

K: Daar lijkt ie op Dustin Hoffman

V: Ha ha ha, nu je het zegt. Maar goed, luister maar eens een paar keer naar dat album

K: Ok, want ik begrijp er eigenlijk nog niet zoveel van

V: Dat komt nog wel, dat komt nog wel…

Lezers van dit bericht lazen ook:
-Leonard Cohen live in London
-Hallelujah – Lisa (X-factor) vs Jeff Buckley vs Leonard Cohen etc.

3 reacties

  1. enig idee hoe leonard het nog doet op deze leeftijd? Ik kan me zo voorstellen dat niemand dat weet (na 15 jaar niet toeren), maar het zou wel sneu zijn als het een rare vertoning wordt op het podium 🙁

    ..

    aan de andere kant, als hij gewoon kont schopt dan doettie dat natuurlijk mooi wel weer even 😉

  2. Dat essentials album is een leuke tip inderdaad, heb em ook op de plank staan.

    Moet zeggen dat ik meer van z’n eerdere werk hou dan van z’n liedjes als First We Take Manhattan. Vind z’n stem mooier in die begintijd, niet zo loodzwaar en diep.

  3. Ik zag laatst wat recente live beelden van hem, en vond dat toch wel minder. Ook in de bovenstaande U2-supported clip is hij minder in vorm dan vroeger. De oudere versie van Tower Of Song is dan ook indrukwekkender.

    Verder hoor ik meer mensen opmerken dat zijn oude werk beter zou zijn dan z’n synthesizer deuntjes, van na eh, ’85. Hoewel het verschil wel duidelijk is, bevatten beide perioden fraaie composities en dito teksten, alleen worden ze anders, doch indrukwekkend, gepresenteerd.

Reageer op dit bericht!