No Line On The Horizon van U2 is weer een klassiek album

Daar is ie dan eindelijk: No Line On The Horizon, het nieuwe en langverwachte album van U2.

Get On Your Boots, het voorafgaande visitekaartje van dit album, leek erop te wijzen dat U2 weer een Achtung-Baby achtige turn zou maken, maar dat lijkt na een eerste beluistering slechts ten dele waar.

Dat neemt niet weg dat No Line On The Horizon weer een klassiek U2 album is geworden dat zich prima kan meten met de succesvolle voorgangers How to Dismantle an Atomic Bomb en All That You Can’t Leave Behind. Misschien is dit album nog wel iets beter, omdat het meer verrassingen bevat.

Lange voorbereiding

U2 heeft er langer dan ooit over gedaan om met een nieuw studio album te komen, maar vreemd of vervelend vind ik dat niet. De band neemt gewoon meer tijd (net als bijvoorbeeld Bob Dylan) om een klassiek album af te leveren. Zo las ik dat U2 voor dit album meer dan 60 nummers heeft opgenomen, zodat er uit een grote groep sterke nummers geselecteerd kon worden. Bovendien kan U2 op deze manier hun fans ook verwennen met allerlei leuke b-kantjes en EP’s etc. 😉

Enfin, dit zijn de 11 winnende tracks geworden:

De nummers op No Line On The Horizon

1. No Line On The Horizon is het sterke titel- en openingsnummer van dit album. Het heeft een lekker dreigende sound met een herkenbare Achtung Baby achtige gitaar riff. Ik moet echter nog wel wennen aan het ietwat spanningsonderbrekende refrein van dit nummer.
2. Magnificent klinkt op het eerste gehoor als een klassieke U2 single: Toegankelijk, meezingbaar, lekker intro, prettig ondersteunend gitaarwerk en een leuke opkomst na de ‘break’. Ik zou echt verbaast zijn als dit geen single wordt.
3. In dezelfde categorie valt het fraaie en 7,5 minuut durende Moment of Surrender, dat klinkt als een (misschien iets te) typische 2^e-en-dus-ballad U2 single, vergelijkbaar met Stuck In A Moment.. en Sometimes You Can’t Make It On Your Own.
4. Unkown Caller heeft een rustig en lang intro dat me doet denken aan City Of Blinding Lights, met een opmerkelijke grote ondersteunende rol voor de stem van The Edge. Het einde doet me denken aan hun eerdere Walk On single.
5. I’ll Go Crazy If I Don’t Go Crazy Tonight klinkt na een beluistering al bekend in mijn oren. Toch is het nummer niet sterk genoeg voor een single denk ik, ondanks de fraaie flarden tekst die ik hoorde, zoals “Every Beauty Must Go Out With An Idiot“.
6. Get On Your Boots is de eerste single waar ik al eerder over geschreven heb. Het nummer geeft het album bij een eerste chronologische beluistering een fraaie dynamiek en opent de poort naar de spannendste helft van het album.
7. Stand Up Comedy is een aardig riff georienteerd nummer, met opvallende zang melodielijnen en klinkt al iets verrassender dan de eerste 5 nummers.
8. Dan volgt Fez-Being Born, een van de meest verrassende nummers op dit album. Het nummer bevat lekker veel geïnspireerde instrumentale delen. Het lange intro laat samples van Get On Your Boots horen, en gaat over in een fraai instrumentaal tussenstuk. Pas na 2 minuten hoor je echt teksten van Bono. De laatste minuut is weer instrumentaal en heeft een spanning die doet denken aan The Unforgettable Fire en Bad. Wellicht is dit te danken aan de knoppendraaiers Brian Eno en Daniel Lanois die ook op dit album van de partij waren.
9. White As Snow is eveneens erg verrassend. Deze ballad begint met piano-achtige klanken, gaandeweg ondersteund door een distortion-vrije elektrische gitaar en Bono’s ingetogen zangstem. Het nummer heeft een opmerkelijk fraaie melodie en opbouw dat me halverwege plezierig verraste met een Ennio Morricone achtige hoorn suite. Wauw. Wat mij betreft is dit het pareltje van dit album, vergelijkbaar met wat One op Achtung Baby is.
10. Breathe is een aardig nummer, waarbij de manier waarop Bono de coupletten brengt, me even aan Bob Dylan doet denken.
11. Cedars Of Lebanon is de sterke afsluiter van No Line On The Horizon. Bono zet in dit ingetogen nummer zijn Bullet The Blue Sky zang-praat stem op, waardoor de fraaie tekst de meeste aandacht krijgt.

Wat wordt de volgende single?

U2 volgt bij het uitbrengen van singles al jarenlang hetzelfde patroon. Eerst komt de groep met een ietwat stevig, soms vervreemdend nummer dat meestal gevolgd wordt door een typische U2 ballad, om de fans niet te helemaal te vervreemden. Denk hierbij aan ballads als Staring At The Sun, Stuck In A Moment.. en Sometimes You Can’t Make It On Your Own.

Het ligt voor de hand dat U2 straks nadat de wind rondom de single Get On Your Boots is gaan liggen, weer zo’n ballad op single uitbrengt. Verder viel het me op dat recente singles voornamelijk op de eerste helft van het bijbehorende album te vinden zijn en ik vermoed dat ook ditmaal de eerste helft de meeste publiciteit zal krijgen.

Hieruit concludeer ik dat de volgende single een ballad zal zijn van de eerste helft van dit album. Ik denk dat Moment Of Surrender de grootste kanshebber is, waarna hopelijk Magnificent als derde single wordt uitgebracht.

Welke status krijgt No Line On The Horizon?

Zoals ik al zei, het album houdt zich prima staande ten opzichte van de multi-Grammy winnende voorgaande albums, en is wat mij betreft door de tweede helft nog iets verrassender dan deze voorgangers. Tijd en het succes van de volgende singles zullen moeten uitwijzen of No Line On The Horizon ook net zo succesvol zal worden. Ik zie nu dan ook al uit naar de eerstvolgende Grammy nominaties.

Oh, en ik ben ook benieuwd of U2 na dit album en een handjevol singles, een Best Of 2001-2010 zal uitbrengen. Ze zullen tegen die tijd voldoende singeltjes hebben uitgebracht. Wellicht kan ik daar later eens over posten.

Maar nu jij. Wat vind jij eigenlijk van No Line On The Horizon?