Tijd voor een beetje jeugdsentiment. Tijd voor het Tango In The Night album van Fleetwood Mac uit 1987.
Het was een van mijn eerste cassettebandjes en ik heb er destijds veel naar geluisterd.
Bij een recente beluistering herontdekte ik dit bijna 25 jaar oude album en daarom sta ik er nu nog even bij stil.
Fleetwood Mac in 1987
Dit is Fleetwood Mac in 1987. Van links naar rechts: John McVie, Christine McVie, Mick Fleetwood, Stevie Nicks en Lindsey Buckingham.
Deze bezetting was al sinds 1975 erg succesvol, maar de band leek na het tegenvallende Mirage uit 1982 en de diverse solocarrières (met name die van Stevie Nicks) haar langste tijd te hebben gehad.
Toch kwam de band bijeen voor dit album en het klinkt door toevoeging van synthesizers veel softer/poppier dan hun legendarische Fleetwood Mac/Rumours/Tusk albums. Tango ligt wat geluid betreft in het verlengde van hun Mirage (’82) album, maar bevat beter productiewerk en betere composities, mede waardoor het na Rumours het meest succesvolle album van Fleetwood Mac werd.
De singles
Het succes van dit album is mede te danken aan deze singles:
- Big Love (Buckingham)
- Seven Wonders (Nicks & Stewart)
- Little Lies (C. McVie & Quintela)
- Family Man (Buckingham & Dashut)
- Everywhere (C. McVie )
- Isn’t It Midnight (C. McVie & Buckingham)
Merk op dat dit afwisselende composities zijn van de drie belangrijkste componisten van de band: Buckingham, Nicks en McVie.
Enfin, het succes van de singles volgde een jojo patroon: Big Love werd een grote hit, Seven Wonders deed iets minder, Little Lies haalde weer de top 10, Family Man niet, Everywhere werd de grootste hit (in Nederland en Groot Brittannië althans) en Isn’t It Midnight bleef in de Tipparade hangen.
Door het succes van deze singles bleef het album erg lang in de hitlijsten, wat ten goede kwam aan de verkoopcijfers.
De liedjes
Niet elk liedje op deze plaat heeft de tijd goed overleefd, maar het grootste deel kan zich meten met het beste wat de band ooit heeft gedaan, mede dankzij de productie van Buckingham en Richard Dashut. Luister eens naar het drumwerk in Caroline, het gitaarwerk in het titelnummer en Isn’t It Midnight, het grappige refrein van Family Man en de sfeer in het Stevie Nicks nummer When I See You Again. Ten slotte is er natuurlijk nog de legendarische live versie van Big Love.
Na Tango
Aan de vooravond van de bijbehorende toer verliet Lindsey Buckingham de groep om zich op een solocarrière te richten. Zijn vertrek betekende het einde van de meest succesvolle periode van deze band (1975-1987). In 1988 kwam nog het succesvolle Greatest Hits uit als samenvatting van die periode, maar het volgende studio album Behind The Mask was lang niet zo succesvol en verdween al snel uit de hitlijsten. Latere live reunies volgden in 1993 en 1997 en zelfs een album in 2003 (zonder Christine McVie) maar de groep zou nooit meer het niveau van hun glorietijd (75-87) halen.
Jouw mening
Ken jij dit album? En wat vind je ervan?