Dylan is een nieuw verzamelalbum van Bob Dylan en is verschenen in een 1 en 3 disc uitvoering. 
De 1 disc uitvoering is fraai, maar veel te kort (18 nummers) voor een nette introductie van Dylan. Voor ieder die nog niets van Dylan in huis heeft (schaam je!), is de 3 disc versie (51 nummers) een erg mooie instap. Deze compilatie overtreft hiermee het vorige verzamel standaardwerk: The Essential Bob Dylan (2cd) uit 2000.
Ook deze keer is het weer een chronologische lijst, waarmee je de ontwikkeling van Dylan goed kan volgen.
Disc 1 geeft een overzicht van Dylan’s werk uit de 60s, en bevat z’n meest bekende nummers, zoals Blowin’ In The Wind, The Times They Are a-Changin’, Subterranean Homesick Blues, Mr. Tambourine Man, Like a Rolling Stone, Just Like a Woman en All Along the Watchtower. De eerste nummers van deze disc laten Dylan als toonaangevend criticus van z’n tijd zien en meester van de folk. Op de tweede helft van doet hij afstand van deze titel en wordt hij een pionier op het gebied van de ontwikkeling van de folk- en countryrock en verdient hij hiermee zijn plaats als een van de meest invloedrijke personen uit de geschiedenis van de popmuziek.
Disc 2 begint rond 1969 en bevat eveneens een aantal klassiekers: Lay Lady Lay, Knockin’ on Heaven’s Door, Forever Young, Tangled Up in Blue en Hurricane. 
Gelukkig laat deze disc niet blijken dat Dylan tussen 1970 en 1973 en artistiek zwakkere periode kende (met uitzonderingen natuurlijk), om geheel weer in vorm in 1975 en 1976 klassieke albums als Blood On The Tracks (Tangled Up in Blue, Simple Twist Of Fate) en Desire (Hurricane) af te leveren.
De laatste 6 nummers van disc 2 vertegenwoordigen Dylan’s verlies aan artistieke zeggenschap vanaf de late jaren 70. Hij bracht toen, mede door een vrij plotselinge bekering tot het Christelijke geloof, een serie sterk religieus getinte albums uit, die hem op een lager artistiek en commercieel niveau brachten. Deze laatste nummers behoren dan ook niet tot de allerbekendste uit zijn oeuvre.
Disc 3 beslaat de periode 1983 tot heden en laat zien dat Dylan in deze wisselvallige periode tot aan 1997 zijn talent nog niet verloren had. In tegenstelling tot voorgaande periodes had hij nu meer tijd nodig om een aantal pareltjes te maken. Luister bijvoorbeeld naar zijn ode aan Blind Willie McTell of Dignity. In deze lijst mis ik eigenlijk nog zijn Series Of Dreams. De laatste helft van disc 3 bevat nummers uit zijn ‘terugkeer-naar-vorm’ periode die hij inzette met z’n artistieke comeback album Time Out Of Mind. Het veelgeprezen Not Dark Yet en Make You Feel My Love zijn hier voorbeelden van. Ook zijn Oscar winnende Things Have Changed ontbreekt hier niet.
Het is onmogelijk een volledige Bob Dylan verzamelaar uit te brengen, omdat er in welke samenstelling dan ook, altijd een paar ‘essentiele’ nummers ontbreken. Denk hierbij aan nummers als: Ballad Of A Thin Man, I’ll Be Your Baby Tonight, I Threw It All Away, George Jackson en Love Sick. Het valt me op dat dit laatste fraaie nummer bij mijn weten nog nooit op een Dylan overzicht terecht is gekomen, terwijl het wel als single het begin markeerde van zijn comeback in 1997.
Hoe dan ook, dit is het beste en meest actuele Dylan overzicht dat er op de markt is, en is een ideale verkenning van Dylan’s belangrijkste werk, ook al is het maar een topje van de ijsberg.
Let er overigens op dat Dylan in 1973 al eens een (rarities) album met deze titel uitbracht, wat voor enige verwarring met de hierboven vermelde compilatie kan zorgen.