Ik dans niet vaak, ook al wilde ik dat vroeger op feestjes en in allerlei inmiddels verdwenen dansgelegenheden in de binnenstad van Groningen nog wel eens doen.
Ik merkte op recente personeelsfeestjes dat ik in de loop der jaren een stukje kritischer ben geworden wat betreft het moment waarop ik me richting een dansvloer waag en ik me in het bijzijn van anderen ga wagen aan het bewegen op muziek.
Het lijkt daarbij alsof de muziek vaak een drempel vormt.
Wanneer ga ik richting de dansvloer?
Ok, allereerst moet er wel een soort dansstemming aanwezig zijn, waarbij respectabele collega’s of vrienden al een tijdje zichtbaar plezier maken op de dansvloer. Daarbij is het ook belangrijk dat ik positieve signalen ontvang van deze collega’s/vrienden op het moment dat ik aanstalten maak ze te vergezellen.
Wellicht overbodig, maar vaak wil het vooraf nuttigen van alcohol bevattende dranken de dansstemming bevorderen. Dit blijkt een goede remedie tegen het herhalende ‘wat doe ik hier’ zinnetje dat ik vaak heb gehoord op momenten dat ik me zonder al te veel support van de hierboven genoemde dranken op een dansvloer begaf.
Welke muziek?
Ik vind de muziek erg belangrijk bij het maken van een beslissing of ik de dansvloer op ga. Je kiest bij die beslissing voor het loslaten van een bepaalde houding en je wilt dan goed opgevangen worden door de muziek. De muziek moet je namelijk zo aanspreken dat het je bewegingen overneemt, zonder dat je daarbij hoeft na te denken.
Veel muzieksoorten geven me niet dat gevoel, en vormen een drempel. Zo kan ik vrij weinig met bijvoorbeeld House & RnB omdat dan bij me het gevoel ontbreekt hier iets mee te kunnen doen. Ik voel bij die muziek niet de intuïtie om er op te bewegen. Ik denk er te veel bij na, omdat de het ritme van die muzieksoorten me vaak niet raakt.
Nu ik erover nadenk heb ik dat gevoel maar met twee soorten muziek: ouderwetse Rock & Roll (Berry, Lewis, Haley etc.) en Disco (uit de late jaren 70, zoals dat van Chic, Summer etc.).
Herkennen van het liedje
Daarnaast merk ik dat ik het erg belangrijk vind dat ik het liedje ken, zodat ik minder met het analyseren ervan bezig ben en eigenlijk zonder na te denken hierop kan gaan bewegen. Ik merk ook dat vooral het moment van herkennen van een leuk liedje (meestal aan het begin) me een energie boost kan geven.
En jij?
Op welke muziek genre ga jij los? En is het belangrijk voor je dat je het liedje kent?
Zo herkenbaar! Exact alles wat je zegt!
Herkenbaar, herkenbaar! Ik dans meestal niet omdat ik bijna alleen in clubs kom met toondove en ritmisch gestoorde DJ’s.
Wat ook niet helpt is vrienden die zeggen ‘aaaaaah wat stom, wat flauw, wat kinderachtig, dansen kreng!’. De blokkade is dan permanent voor die avond ;). Zeker als de alcolol nog niet is aangeslagen en het zelfbewustzijn nog een stem heeft in het verhaal.
Ik dacht dat het aan mij lag of aan een motorisch onvermogen. Maar toch heb ik laatst tot vroeg in de morgen gedanst op muziek met een goede, voorspelbare en snelle beat. Dat was yay.
Geen Fransje Bouwer en Anastacia voor mij dus 😉