Lieve Alanis,
Onlangs las ik op een naburig weblog een aantal negatieve reacties over je en ik bedacht me dat je vroeger, 10-12 jaar geleden, ontzettend populair was, maar nu niet meer. Wat is er in die tijd eigenlijk allemaal met je gebeurd?
Tienerster
Voor je doorbraak was je even een Canadees tienersterretje en scoorde je daar o.a. met Too Hot en Walk Away (met een video waarin je op Alannah Myles lijkt en Matt leBlanc (uit Friends) ook een rolletje speelt) een paar hitjes. Gelukkig liet je deze fase snel achter je en ging je je richten op je internationale en intellectuele doorbraak.
Doorbraak
Jagged Little Pill was die grote doorbraak in 1995-96 en wat een succesvolle plaat was dat. 
Er werden er wereldwijd ongeveer 30 miljoen van verkocht en veel van m’n vrienden en kennissen hebben dit album of kunnen tenminste de helft van de nummers meezingen. Het was een heerlijk compact en dynamisch album, waarbij alle songs volgens mij op single hadden kunnen worden uitgebracht. Je bereikte er in ieder geval de top van de wereld mee.
En ook daarna, toen je die geweldige Uninvited single uitbracht, stond je nog op de top van de wereld.
Opvolging
En toen kwam dat belangrijke moment. Hoe houd je dit gigantische succes vast en hoe voorkom je dat je latere werk constant vergeleken zal worden met je doorbraak album? Maak je dan een Jagged Little Pill 2, of ga je je verder ontwikkelen?
Je koos met Supposed Former Infatuation Junkie voor het laatste. Thank U, de eerste single van SFIJ evenaarde het succes van de JLP singles en werd ook een wereldhit.
Maar toen leek er iets mis te gaan, omdat opvolgende singles als Joining You, So Pure en Unsent geen wereldhits meer werden. SFIJ deed het hierdoor in eerste instantie wel aardig, maar bleek toch te experimenteel of ontoegankelijk te zijn voor alle fans die JLP voor je had gewonnen. Je daalde hiermee van 30 naar 8 miljoen verkochte albums.
Tsja en dan?
Ok, een Unplugged album uitbrengen was een aardige oplossing, omdat je hiermee iets minder druk op je schouders kreeg, omdat je je fans weer even zoet kon houden. 
Dat dit Unplugged album minder verkocht dan SFIJ (3 miljoen wereldwijd) was geen probleem omdat het een tussendoortje was, en geen nieuw studio album.
Enfin, dan breng je in 2002 je langverwachte nieuwe studio album Under Rug Swept uit. In eerste instantie behaalde je ook hier weer hoge posities mee, maar net als bij SFIJ deed je eerste single (Hands Clean) het vrij aardig, en viel het succes van de opvolgende singles tegen, waardoor je album die extra singles-boost miste en het weer vrij snel wegzakte uit de hitlijsten en werden er 4.5 miljoen van verkocht.
Twee jaar later breng je de opvolger So-Calles Chaos uit, een aardig album, maar de eerste en belangrijke single Everything werd geen wereldhit, evenmin als de opvolgende singles, waardoor de teller van dit album op 2.5 miljoen bleef steken.
Opmerkelijke fase: Acoustic en Collection?
Het is inmiddels 2005 geworden en begin je aan een opmerkelijke fase. 
Allereerst breng je een akoestische versie uit van Jagged Little Pill. Een fraai album, maar het biedt je fans niet heel veel nieuws, en je vestigt hiermee weer aandacht op het succes van het origineel uit 1995, waardoor je latere werk nog sterker vergeleken zal worden met dat album.
Het is dan tijd voor een bekende truuk om de trend van dalende album verkopen weer te doorbreken: Breng een compilatie album uit. En dat doe je dan ook, maar daar gaat iets mis. Je verzamelalbum verkoopt niet zo goed als wellicht verwacht en ik ben er nog steeds niet uit waar dat precies aan lag. De samenstelling van dit album lijkt me wel in orde (ook al passen de nummers Let’s Do It (Let’s Fall in Love) en Mercy niet op dit album). Zou het de cover van Seal’s Crazy zijn, die je als promotie single van dit album uitbracht? Tsja, het is wel een aardige versie, maar de verkoop van de single viel wel tegen. Een succesvollere single had het album beter kunnen promoten. En dit heb ik altijd vreemd gevonden: waarom noem je je eerste verzamelalbum (een erg belangrijke troef voor veel artiesten) simpelweg ‘The Collection‘? Dit is een cliche naam voor budget releases met een gebrekkige samenstelling. Waarom niet gewoon Greatest Hits? Of Thank U: The Singles of zo?
Was dit, net als het uitbrengen van een akoestische versie van Jagged Little Pill en je opmerkelijke Black Eyed Peas cover van My Humps een experimentele drang van je? Bewonderenswaardig, maar het had geen positieve invloed op je verkoopcijfers.
Verkoopcijfers
Laten we je verkoopcijfers eens bekijken. In deze grafiek zie je je de wereldwijde verkoopcijfers van je albums in miljoenen aantallen:
Hier is duidelijk sprake van een afname van populariteit. Dit is overigens niet zo heel vreemd, omdat veel van je generatie genoten (Sheryl Crow, Jewel etc.) een vergelijkbare grafiek laten zien. Echter, jouw JLP album deed het zo ontzettend goed, dat het verschil met de opvolgers extra groot lijkt. Hierdoor ligt het voor de hand dat alles wat je nu doet vergeleken wordt met dat JLP album.
Flavors of Entanglement
Enfin, je bent nu bezig met een nieuw studio album, Flavors of Entanglement, dat ergens in dit jaar moet uitkomen. Er gaan geruchten dat Not As Me de eerste single zal worden. Dit klinkt al weer erg fraai en ik ben erg benieuwd welke kant je met dit album opgaat.
Ik hoop in ieder geval dat je weer een iets succesvoller album weet te maken, waarmee hopelijk velen je niet meer zullen zien als: ‘Oh, die van dat Jagged Little Pill album’.
Succes en laat weer eens wat van je horen!
Liefs,
p.s. onlangs ‘ontdekte’ ik je geweldige Simple Together song, o.a. afkomstig van je Collection verzamel album. Heb je deze opname daarvan wel eens teruggezien?
p.s.2: Hieronder bied ik de lezers van m’n blogje de gelegheid te laten weten hoe ze over je muziek denken. Hopelijk vind je dat niet erg. 😉