Goodnight Elisabeth van de Counting Crows is wat ik een vergeten diamantje noem. Het nummer is afkomstig van hun 2e album Recovering the Satellites en is geschreven door zanger Adam Duritz, het brein van deze band.
Toen ik de Counting Crows eind 1996 ontdekte, was dit album net uit, en ik weet nog precies hoe dat ging. Ik hoorde Round Here in een plaatselijke CD-theek en was meteen verkocht. Weldra had ik hun eerste twee albums in huis, en vond het helemaal geweldig. Hoewel hun eerste album (‘August And Everything After’) de betere van de twee was (met Round Here, Anna Begins, Mr. Jones etc.), bevatte ‘Recovering’ ook een aantal hoogtepunten. Gek genoeg herontdekte ik veel nummers (o.a. Have You Seen Me Lately) van dit album in hun akoestische versie op het briljante ‘Across A Wire, VH1’s Storytellers’ live album van de Counting Crows.
Enfin, behalve de single A Long December sprong Goodnight Elsibeth ook uit de nummers van het ‘Recovering’ album.
A – E – G – D
De schoonheid van Goodnight Elisabeth zit ‘m deels in de simpele repetitieve accoorden. Het hele nummer is slechts een herhaling van de A – E – G – D accoorden en dat maakt het ook erg eenvoudig om na te spelen. Er zijn dan ook al flink wat home-made YouTube filmpjes van dit nummer te vinden. En ook ik mag deze accoorden graag even spelen op elke gitaar of piano waar ik even achter zit.
Slaap Zacht, Elisabeth
Acda en de Munnik zagen ook wel wat in de schoonheid van Goodnight Elisabeth en namen voor hun 2e album ‘Naar Huis‘ een vertaalde versie van dit nummer op. Hun versie heet Slaap Zacht, Elizabeth en weet de sfeer van het origineel redelijk goed weer te geven. Het nummer is inmiddels een concert favoriet van dit duo geworden.
Vergeten diamantje
Toch blijft de Counting Crows versie van dit nummer onovertroffen. Ik blijf me er over verbazen dat dit nummer destijds nooit op single is uitgebracht. 
A Long December was (waarschijnlijk terecht) de eerste single, maar als follow-up had dit nummer toch zeker een kans moeten krijgen. Wellicht vond de band, of de platenmaatschappij het nummer niet goed genoeg. Zo las ik dat dit een overblijvertje was van hun eerste album. Verder kwam het niet terecht op het enige verzamelalbum ‘Films About Ghosts‘ van de Counting Crows uit 2003, terwijl het toch op vele Counting Crows concerten nog gespeeld wordt.
Enfin, oordeel zelf of dit een vergeten diamantje is:
Miller’s angels vond ik ook altijd een geweldig nr van die plaat!